Limbricht ligt ten westen van Sittard, aan de rand van het gebied dat als de “Graetheide” wordt aangeduid. Ten noorden van het dorp is het Limbrichterbos gelegen, een natuurgebied van 91 hectare groot. Door het dorp stroomt de Limbrichterbeek.
De eerste vermelding van de heren van Limbricht dateert uit de tweede helft van de dertiende eeuw. Ze waren verwant aan de heren van Born. Hun bezit omvatte Limbricht en Einighausen en vormde een vrije heerlijkheid. Tijdens de Franse overheersing werd het kasteel gebruikt als veldhospitaal door het Franse leger op zijn terugtocht uit Rusland.
Limbricht is een zeer oude nederzetting, ontstaan langs een Romeinse weg. In Limbricht zelf werden Romeinse vondsten aangetroffen, waaronder een askist welke thans in het Limbrichtse Sint-Salviuskerkje te zien is. Dit kerkje is in het begin van de 11e eeuw gebouwd. In een aantal bouwfasen heeft het kerkje zijn huidige vorm gekregen. In de apsis van deze kerk zijn de oudste gewelfschilderingen van Nederland aangetroffen, vervaardigd omstreeks 1275. Naast het kerkje ligt Kasteel Limbricht, een motteburcht.
Rond 1622 is het huidige kasteel tot stand gekomen. In de Middeleeuwen is Limbricht een ‘vrijheerlijkheid’ geweest in Guliks gebied. Dat betekent dat de heren van Limbricht geen verplichtingen hadden ten opzicht van de Gulikse hertog. Tot 1982 is Limbricht een zelfstandige gemeente geweest, die ook Einighausen en Guttecoven omvatte. In dat jaar werd het onderdeel van de gemeente Sittard, die in 2001 weer opging in de gemeente Sittard-Geleen.
Foto: uploaded from http://flickr.com/photo/22746515@N02/3280920137 using Flickr upload bot
